.png){kind=logo}
Configuraties in weldment profielen
Standaard
De weldment omgeving in SOLIDWORKS maakt gebruik van library feature parts (*.sldlfp) om makkelijk profielen te plaatsen en vervangen. Standaard één bestand per variant, hieronder een voorbeeldje van een map die standaard meekomt bij SOLIDWORKS installatie.
Als je veel profieltypes gebruikt, wordt dit een hele uitgebreide lijst.
Deze *.sldlfp is een universeel bestandsformaat voor bibliotheekgegevens, in het geval van weldment profielen bevatten ze enkel een schets van de vorm en eventueel punten waarop ze kunnen gepositioneerd worden. Met “locate Profile” is het erg makkelijk om profielen juist te positioneren al naargelang de sturende schets buitenafmetingen of een ander type bemating gebruikt.
Als je vaak gebruik maakt van buitenafmetingen, of vaak nog verder tekent op een lasconstructie ( vb. Montageplaten die op het frame gelast worden) kan laat in het proces nog van profieltype veranderen gebroken referenties opleveren. Omdat een ander profiel kiezen ook een andere schets betekent, worden de vlakken en lijnen als “nieuw” beschouwd voor functies verderop in de feature tree.
Alternatieve aanpak
Het minder zichtbare voordeel is nog veel groter: doordat de schetslijnen die het profiel sturen niet vervangen worden, maar slechts een andere afmeting krijgen, zullen er ook geen referenties verloren gaan bij het kiezen van een andere profielgrootte.
TIP: Om hier nog meer voordeel uit te halen kan je één enkel profiel gebruiken voor L-profielen met gelijke of ongelijke benen, en één enkel profiel voor rechthoeks-en vierkantsbuis. Je kan ook makkelijker lijsten met types van leveranciers in één keer invoeren.
Je kan de configuraties maken op alle manieren die Solidworks ondersteunt: via de configuration manager, via rechtsklik-configure dimension of vanuit een design table. De design table biedt de meeste voordelen tijdens het aanmaken, maar de OLE koppeling maakt de profielen – en de daarmee gemaakte weldment parts beduidend zwaarder.
TIP: Als je een design table verwijdert, blijven de configuraties en hun waarden bewaard. De meest flexibele manier is dus een aparte map met master parts die via design table aan te passen zijn. Eens ze klaar zijn, kan je ze kopiëren, in de kopie de design table verwijderen en opslaan als *.sldlfp naar de profielenmap. Bij wijzigingen later kan je gewoon weer starten vanaf het master part.
We maken een nieuw part, en op het front plane een schets. Daarin schetsen we de vorm van het profiel, en punten op alle plaatsen waar we met locate profile willen kunnen naar snappen.
Het loont om de maten een herkenbare naam te geven, om straks in de design table vlot het overzicht te bewaren.
Nu kunnen we de schets sluiten, een design table maken en de maten in gewenste volgorde aanklikken. Even de design table sluiten en weer openen laat ons toe extra properties of maten te selecteren. Maak hier ook naar believen gebruik van excel formules om bijvoorbeeld de naam aan te sturen of maten te linken.
Bijvoorbeeld Radius = 2* Thickness
En bijvoorbeeld Description = Configuration Name
Je kan ook hulpparameters aanmaken door deze met een kolom tussen achteraan bij te zetten. Zo heb ik hier “Type” bijgemaakt die kijkt of de hoogte en breedte gelijk zijn en dan “VK buis” toont.
De excel formule ziet er dan zo uit, je moet enkel nog naar de correcte cellen verwijzen voor Hoogte en Breedte:
=IF(Hoogte=Breedte;"VK Buis ";"RH buis ")
De configuratienaam sturen we aan vanuit de parameters, met de CONCATENATE functie, die kan je in excel oproepen met de ampersand (tussen aanhalingstekens tekst en spaties die je wil bijvoegen):
=Type&Hoogte&" x "&Breedte&" x "&Wanddikte
Na een kleine test of alles goed werkt, kunnen we nu bijvoorbeeld waarden kopiëren vanuit een lijst van de leverancier en onze formules toepassen op het hele bereik.
Ik heb hier ook op de kolom “Type” conditional formatting toegepast, zodat de lijnen voor vierkantsbuis makkelijk te onderscheiden zijn – Je kan ook de volgorde veranderen.
We sluiten nu de design table en alle configuraties worden aangemaakt.
We kunnen nu ook eventuele overbodige configuraties (Default en tests) verwijderen.
Onder het menu “edit” kan je klikken op “Rebuild all configurations” zodat ze allemaal doorgerekend worden, en nu is het ook tijd om ons master part op te slaan. Veiligste is save as copy te gebruiken.
Als laatste gaan we nu ook het weldment profiel zelf afwerken. Zoals gezegd kan je de design table verwijderen (in een kopie van het master part!) of laten zitten (dat is dan wat zwaarder)
Selecteer nu de schets en ga naar file – save as. Kies voor “Lib Feat Part” en sla op in de map waar je je custom profielen voor die norm bewaart. (de hoofdmap zelf moet je in “options- file locations -weldment profiles” opgeven aan SOLIDWORKS)
Je ziet nu in de feature tree dat er andere icoontjes komen, dat is eigen aan een *.sldlfp bestand
Als we nu een weldment part maken met ons profiel, zie je dat dit automatisch herkend wordt in de CutList (en dus ook de zaaglijst op de tekening.)
TIP: je kan ook al voor het opslaan van het profiel een materiaal toekennen, bij gebruik in een weldment part kan dit worden meegenomen.
